Rondje Marokko 9 (laatste)

Vervolg van 12 April.
We zijn die kant inderdaad opgereden, maar helaas we konden het niet vinden, jammer. Dan moet je een keuze maken of de zelfde weg terug, of met een leuke omweg via Rommani naar Rabat voor dit laatste gekozen.
Het was een mooie weg weer dwars door de bergen, nu was omgeving erg bosrijk, en zeer groen. Verder was het er doodstil, bijna geen huisjes of aangelegde akkers het was alleen maar natuurschoon. Ik geloof dat het een natuurreservaat was.
Toch wel bizar dat je plots in zulke omgevingen terecht kan komen. Doordat het weer door de bergen was, moesten er natuurlijk wel veel bochten genomen worden. Onderweg werden we ineens gebeld door Hof van Batenstein, het huis waar mijn vader woont, wel even schrikken natuurlijk waarom zij mij gaan bellen.
Het was omdat mijn vader onderweg ergens na toe met zijn fiets is gevallen, en een grote hoofdwond heeft. Cor die de telefoon aannam omdat ik achter het stuur zat, zei dat wij in Marokko zitten en dat ze Onno moesten bellen, dat zouden ze gaan doen. Het is toch wel schrikken natuurlijk, maar we moeten maar afwachten wat hiervan de gevolgen van zullen zijn. We rijden verder richting Rabat, maar besluiten als we daardoor heen rijden, dat daar nergens een camping te vinden is, en de vrije standplaats (waar volgens een boekje zes jaar geleden nog kon gaan staan) er niet meer is. We besluiten om dan maar door te rijden naar Salé waar een camping zou zijn. Maaaaarr deze is ook al opgeheven voor een strandboulevard. Een volgende camping is op 20km in Kanitra. Dan gaan we toch maar daar heen? Het is wel ruim boven Rabat maar misschien kunnen we met de trein wel naar Rabat gaan. De camping blijkt oud en in verval te zijn, maar we zijn het zat om nog verder te gaan rijden en besluiten er toch te gaan staan. We staan binnen de muren en staan veilig. Morgen kijken we wel verder.

13 April.
Het is vandaag een zeer zonnige dag, we hebben besloten om niet meer naar Rabat te gaan, maar hier een rust dag te nemen en morgen toch weer noordelijker te gaan. We willen naar Europa toe, voor het geval dat we ineens terug moeten voor mijn vader Kees. Het is makelijker vanaf Spanje terug te moeten, dan vanuit Marokko.
Via Skype met Nina horen we dat mijn vader een behoorlijke val gemaakt moet hebben, hij is met zijn fiets gevallen, heeft een gat in zijn hoofd en zijn gezicht is helemaal opgezet en alle kleuren van de regenboog, zelf weet Kees niet te vertelen wat er gebeurd is alleen dat hij met ambulance naar het ziekenhuis is gebracht, en weer terug. Ja het is een oude man van 94, dus dit hakt er behoorlijk in zowel bij hem als bij Nina die hem zo aantrof. We gaan om de gedachten een beetje te verzetten even wandelen door de stad. Kenitra is best een grote stad (ik geloof 300.000 inwoners) en een moderne stad. Veel brede wegen en hoogbouw. Uiteraard ook weer vele koffietentjes en cafeetjes, maar hier in het centrum zien ze er heel verzorgd en modern uit. Mooie terrassen en vriendelijke mensen. We zijn nog steeds op zoek naar een geschikt cadeau voor Peter en Nel, voor het logeren van Noortje, maar ook hier wil het weer niet lukken. Dan maar even op een terrasje een fruit Smooty nemen, die was heerlijk en zeker gezien de warmte. Op tijd terug bij de wagen want Cor wil naar het voetbal op Radio M luisteren. Dat gaat eerst heel goed, maar de ervaring leert ons dat gedurende de middag het internet langzamer wordt, dus halverwege kan de computer de radio niet meer downloaden en wordt het een puinhoop van halve woordjes en gehakkel. Jammer voor Cor, maar gelukkig voor hem kunnen zijn vrienden nog wel What’s uppen, zodat hij toch op de hoogte bleef. Ik ben in de zon een boekje gaan lezen. Stom dat ik in slaap ben gevallen maar gelukkig ben ik niet vervelend verbrand….
Het is mooi geweest hier in Marokko, we hebben hele veel mooie dingen gezien en meegemaakt, maar we willen nu toch richting de boot en dan over naar Spanje. We kunnen dan ook heel rustig door Spanje en Frankrijk terug, wel zo ontspannen en daar dan verder genieten van onze vakantie. We gaan morgen richting Ouazazane als laatste tussenstop naar de boot. Ook dit zal waarschijnlijk een toeristische route worden, dat geeft althans de Michellinkaart aan. Dus wie weet nog 2 nachtjes in dit mooie Marokko en dan naar weer terug naar Europa.

14 April.
De weg naar Ouazzane was wel weer een met vele bochten, maar zeer goed te doen, en gelukkig wilde we vandaag niet al te veel rijden. Aangekomen in Ouazzane bleek het een plek te zijn langs een drukke weg, althans zo vertelde ons een Fransman die er afgelopen nacht er had overnacht. Er zat wel een prachtig restaurant naast, dus eerst maar besloten om een hapje te gaan eten, er nog eens na te denken of we wel hier blijven staan.
Na een heerlijke maaltijd, toch maar besloten om verder te gaan rijden naar Chefchaouen. De weg vanaf hier was weer een toeristische weg althans volgens de kaart. Nou hij was de moeite waard, maar we hebben bijzondere wegen afgelopen maand gezien. In Chefchaouen waren natuurlijk al geweest in het begin van onze reis, het beroemde blauwe dorp.
Daar naar onze vertrouwde camping gegaan. Toen wij daar voor het eerst waren, stond de camping stampend vol. Nu stonden er nog wel wat Fransen, maar je kon haast zeggen dat het uitgestorven was. Na ons er geïnstalleerd te hebben, zijn we met de taxi naar het dorp gegaan. In het dorp was het vandaag mega druk, voornamelijk met Marokkaanse toeristen? Met bussen kwamen ze aan, uiteindelijk gevraagd wat er vandaag zo special was en wat er te doen was. Het bleek dat veel mensen vakantie hadden “soort Paasvakantie”en er gezellig op uit trok. In het dorp nog de laatste souvenirtjes gekocht, heerlijk op een plein lekker gegeten en vooral mensen zitten bekijken. Later met de taxi terug, althans dat was de bedoeling maar omdat het zo druk was moesten we nu toch enige tijd daarop wachten, maar gelukkig is het ons uiteindelijk wel gelukt. Want om laat in de avond een berg op te gaan klimmen zagen we niet zo zitten.

15 April.
Vandaag gaan we via weer een toeristische route (aanbevolen door Hafid) naar Tanger Med, waar we hopen de boot vandaag te kunnen nemen. De route was ook weer zeer mooi en vele hoogte verschillen, met zeer mooie uitzichten. Overal langs de weg hingen de Marokkaanse vlagen, de straten werden schoon gemaakt en de rood/witte randen bij de rotondes geverd, waarom is ons niet duidelijk geworden. Ook zagen we bussen vol met jongeren, die er feestelijk uitgedost zagen, de bussen waren zo vol dat ze zelfs op de daken ervan zaten. Volgens iemand waren ze allemaal onderweg weg naar iets om samen muziek te maken i.v.m. de paasvakantie, maar of dat echt zo is?
Het laatste stukje weg hadden we een tolweg kunnen nemen, maar omdat we bijna door onze dirham’s heen waren durfden we deze weg niet te nemen. Stel je voor komt je aan het einde van zo’n weg en dan heb je net te weinig geld. Dan nog maar een stukje om rijden. En ja hoor, moet je alleen nog wel even dwars door Tanger heen. Ik baalde daar een norm van, weer al die idioten die links en rechts van je willen inhalen en maar blijven toeteren, ik was er wel even klaar mee, en was dan ook zeer blij toen we Tanger weer uitreden, en het weer wat normaler op de weg werd. Om 14.30 kwamen we aan bij de haven, daar proberen verschillende mannetjes je aandacht te trekken, om jouw te kunnen gaan helpen bij het invullen van de papieren. Nou dat kunnen we best wel zelf, we geven onze paspoorten niet zomaar aan wildvreemden.
Na het invullen van de papieren mogen we verder, en als alles mee zit kunnen we met de boot mee van 18.00uur. Na allerlei bezoekjes aan de loketjes van politie en douane, staan we om 16.30uur in de rij voor de boot. En warempel om 18.00uur varen we uit. Marokko achter ons latend, het was zeker de moeite waard en een hele mooie ervaring en voor mensen die wel wat gewend zijn zeker een aanrader. Want ja onze gebruiken, ideeën inzichten soms zijn wel heel verschillend, maar de mensen zijn super aardig/behulpzaam en de natuur is er prachtig. Het was in een woord GEWELDIG. Nu gaan we op ons gemakkie richting Utrecht en dat is ook weer OK.Dus dit was het laatste stukkie, ik hoop dat jullie het leuk vonden en hartelijk dank voor de reacties op de vorige stukjes.